همه‌ی رابطه‌ها دونفره‌اند. رابطه‌ی دو دوست رابطه‌ی مادر و فرزند رابطه‌ی پدر و فرزند معلم و شاگرد زندانی و زندانبان زن و شوهر راننده

«اثر ‌زیگارنیک» در مورد این مفهوم است که افراد از اینکه کارهایی را که شروع کرده‌اند، ناتمام باقی بگذارند متنفرند و اگر کار نیمه‌تمام بماند

اگر اساساً از خواندن شعر بیزارید، خواندن این نوشته را ادامه ندهید چون بحث ما به هیچ‌وجه دربارهٔ «چرا شعر بخوانیم» یا «شعر چه فایده‌هایی

  آورده‌اند که در یک نمایشگاه بزرگ نقاشی، یکی از تابلوها که ادعا می‌شد بسیار هنری و مدرن است به قیمت بالایی به فروش می‌رسد.

  «حتما شنیده‌اید که برخی می‌گویند: «من برای دل خودم شعر می‌گویم»؛ حرفی که با توجه به آگاه یا ناآگاه بودن گوینده، اگر نگوییم دروغ

چندی روزی است بر روی مقایسه‌ی دو ترجمه از مقاله‌ی «چرا ادبیات؟» نوشته‌ی ماریو بارگاس یوسا کار می‌کنم. یکی از مترجمین «عبدالله کوثری» است که

اولین ملاقات ما در اتاقی گرم و نیمه‌تاریک اتفاق افتاد. شب شده بود و من اصلا ذوقی برای دیدن او نداشتم. اولین جمله‌ای که به

به «تغییر» بسیار می‌اندیشم چون این روزها هم خودم بسیار جدی‌تر از گذشته در مسیر تغییر قدم‌ گذاشته‌ام و هم در اغلب رسانه‌ها سخن از

وقتی به روزهای اول زندگی مشترک فکرمی‌کنم و یاد روزی می‌افتم که از نشستن مادرشوهرم روی صندلی جلو ناراحت بودم و در پمپ بنزین که

درباره واژه «کتاب‌های مرجع» ذهنیت ناخوشایندی داشتم که پیشینه‌اش به دوران دانش آموزی برمی‌گردد. عادت داشتم اول سال که کتاب‌ها به دستم رسید همه را